Nas nekolicina, koji su (novi) Inicijativni odbor za osnivanje Nacionalnog saveta Jugoslovena u Srbiji pokušala je da formuliše zajednička gledišta koja bi objedinila ne samo Jugoslovene u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji nego i širom sveta. Verujemo da ćemo kroz dijalog moći da dođemo do zajedničkih stavova, svima prihvatljivih, i da će ti stavovi u stvari predstavljati nas Jugoslovene. Ovo su, pre svega mišljenja nas nekolicine autora ovog sajta o tome kakve stavove bi trebao da zastupa Nacionalni savet Jugoslovena (u Srbiji), ujedno na izvestan način, kao "prvi među jednakima" - predstavljajući i sve Jugoslovene sa ex-yu prostora i Jugoslovene širom sveta. Na ova mišljenja možete dati svoje komentare (i komentare na komentare drugih). Priključite se diskusiji.

Mi smatramo da su za raspad SFR Jugoslavije, rat i sva stradanja koja su se dogodila najodgovorniji sledeći faktori:
- čelnici svih republika koji nisu radili na očuvanju zajedničke države nego su radili na jačanju njihovih manjih država. Komunizam kao pokret i ideologija je nestajao, a početak rušenja tog sistema počeo je u Sovjetskom savezu. Čelnici naših republika koji su do tada svi bili članovi Komunističke partije, svesni da će uvođenjem višepartizma komunistička ideologija izgubiti na izborima promenili su ideologije i počeli da propagiraju nove ideologije koje su se narodima učinile interesantnije i prihvatljivije. Radilo se o nacionalističkim ideologijama koje su za ove prostore bile vrlo opasne (i kasnije po ko zna koji put pokazale svu svoju negativnost), ali dakle, republička rukovodstva su ih prihvatila kao novu ideologiju za narod, želeći da zadrže svoju vlast, a ni ne sludeći do kakvih će to posledica dovesti...
- za raspad Jugoslavije i tragična događanja sa početka i tokom devedesetih godina smatramo odgovornim i strani faktor, određene strane države i obaveštajne službe koje su potpomagale raspad Jugoslavije ne želeći da jedna takva sila, lider Nesvrstanih postoji u ovom delu Evrope i sveta kao smetnja njihovom uticaju na Balkanu.
- za raspad SFR Jugoslavije i tragična događanja iza nas smatramo odgovornim i savezne državne organe (Predsedništvo, Saveznu vladu, JNA...) koji nisu imali dovoljno smelosti i odlučnosti da u ključnom momentu, koji je bio test za pokazivanje ko ima primat u pravnom poretku - da li Federacija ili administrativne republike-članice iskoriste priliku i spreče najgore. Verujemo da - da su adekvatno reagovali - sve bi se završilo na nekolicini uhapšenih, osuđenih, a možda i, nažalost nekolicini stradalih, ali svakako ne bi smo imali na stotine hiljada izbeglih, raseljenih, poginulih, invalida, raspad države, ekonomije... i sve ono loše što nas je potom snašlo. Sjedinjene Američke Države su u XIX imale skoro identičnu situaciju - građanski rat "Sever Jug" gde je nekoliko država i čitav jedan veliki deo zajedničke države pokušao da se otcepi. Bio je to test za pokazivanje ko ima primat u pravnom poretku - da li federacija ili federalne jedinice. U građanskom ratu poginuo je veliki broj ljudi ali je federacija odbranjena i danas su SAD (i dalje) najjača sila na svetu.

Jugoslovenstvo ne znači isto što i Komunizam, Jugoslovenstvo ne znači isto što i socijalizam. Oni koji to poistovećuju i pokušavaju da predstavljaju Jugoslovene šireći komunističku ideologiju smatramo da samo štete našoj etničkoj manjini i ideji jugoslovenstva. Jugosloveni i ideja jugoslovenstva starija je od navedenih ideologija, Jugosloveni postoje i danas dok komunizam i socijalizam kao društveno uređenje odavno više ne postoje. Mi smatramo da su i socijalizam (komunizam) i kapitalizam pokazali svoje velike mane i smatramo da bi najbolje društveno uređenje bilo ono koje bi bilo kombinacija onog najboljeg iz oba ova sistema, uključujući i neke nove elemente. Mislimo da svet, uostalom i ide u tom pravcu. Po nama, u nekoj novoj boljoj organizaciji društvene zajednice svaki čovek bi trebao da ima "životnu osnovu" (smeštaj, hranu, besplatno zdravstveno i socijano/penzijsko osiguranje, pravo na besplatno obrazovanje), ali da bi ostvario nešto više, za veća materijalna dobra, luksuzniji život i sl - trebalo da radi, stvara i doprinosi društvenoj zajednici, baveći se poslom koji mu "najbolje ide", koji voli, za koji oseća da je stvoren i prirodno nadaren, a država treba da ga usmeri u tom pravcu i pomogne mu da "otkrije sebe" i pronađe svoja interesovanja. Dakle, smatramo da bi u tom novom društvu moralo da bude zagaranatovano pravo na privatnu svojimu.

Kralj Aleksandar I Karađorđević je za Jugoslovene i Jugoslovensku ideju jedna od najznačajnijih ličnosti, koji je vodio borbu za oslobođenje i ujedinjenje južnoslovenskih naroda, boreći se protiv Austro-Ugarske, Nemačke i ostalih neprijatelja i odnevši pobede na Ceru, Kolubari, Solunskom frontu, i potom ujedinivši sve jugoslovenske narode u jedinstvenu državu u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (što je bila prva zajednička država južnih Slovena) kojoj je kasnije promenio ime u "Kraljevina Jugoslavija". Zato smatramo neopravdanim da u Beogradu ni jedna ulica ne nosi njegovo ime i da je (iz nama neopravdanih razloga) njegov značaj za istoriju naših naroda konstantno nipodaštavan.

Demokratiju ne smatramo savršenim političkim sistemom, ali pošto trenutno ne postoji bolji smatramo ga jednim od stepenika u napretku civilizacije.

Naše mišljenje se ne razlikuje bitnije od onog koji imaju i savremeni istoričari. Cenimo ulogu bivšeg Predsednika Jugoslavije - Josipa Broza Tita koju je on imao u vođenju narodnooslobodilačke borbe protiv fašizma i njegovu ulogu u Pokretu Nesvrstanih. Smatramo da je kao višedecenijski predsednik Jugoslavije napravio i dobre i loše poteze o čemu istorija tek treba da da objektivnije mišljenje. Josipa Broza Tita smatramo podjednako značajnim za Jugoslaviju i Jugoslovenstvo koliko i Kralja Aleksandra Karađorđevića. Ali mi ih, pre svega posmatramo kao lidere države a ideju Jugoslovenstva, koja je i starija, ne poistovećujemo automatski sa ovim vođama. Smatramo da kultu ličnosti nije mesto u XXI veku i pristalice smo objektivističkih umesto idealističkih pogleda.

Ne. SRF Jugoslavija je bila samo jedna od "verzija" Jugoslavije. Mnogi su već zaboravili da se Jugoslavija koja je nastala posle drugog svetskog rata jedno vreme, tj dugo godina zvala i DFJ - Demokratska Federativna Jugoslavija, a potom FNRJ - Federativna Narodna Republika Jugoslavija, a tek iza toga SFRJ - Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija. Naravno, pre svega toga, tj. pre drugog svetskog rata ime ove velike države (koja je po teritoriji bila manja samo za Istru i Rijeku) bilo je Kraljevina Jugoslavija, a pre toga Kraljevina Srba Hrvata i Slovenica - što je u stvari bila prva Jugoslavija koja je nastala.
Posleratna Jugoslavija, dakle Jugoslavija koja je nastala posle drugog svetskog rata nije bila savršena država uprkos svemu onom lepom što je činilo. "Zlatno doba" te Jugoslavije bile su 60-te i 70-te godine XX veka. Već u osamdesetim godinama su počele da se osećaju sve negativne posledice socijalističkog sistema. Naša zemlja je počela ekonomski i tehnološki da slabi i zaostaje za razvijenim zemljama zapada i sveta. Najbolji dokaz za to je bio velik broj naših iseljenika - "gastarbajtera" koji su zbog ekonmski boljih životnih uslova stanovali u zapadnoevropskim i drugim razvijenim svetskim zemljama. Tranzicija, privatizacija, uvođenje višepartijskog sistema mislimo da su kasno počeli a da su nacionalističke ideologije imali najvećeg udela u tragičnim događajima koji su se potom dogodili.
Danas, posle svega što se dogodilo tokom devesesetih, i iskusivši život u periodu posle raspada Jugoslavije mi imamo svoje zamisli o povezivanju bivših jugoslovenskih država. Smatramo realnim povezivanje na jedan način kao što je povezana Evropska Unija (dakle nešto između međunarodne organizacije i konfederalne države). Smatramo da je u bliskom periodu tako nešto moguće između sadašnjih država/naroda koje/i nisu ratovali između sebe, dakle svakako između Srbije, Crne Gore, Makedonije pa čak i Bosne i Hercegovine. Sa onima koji ne bi bili voljni da u skoro vreme pristupe jednoj ovakvoj povezanosti ovakva zajednica bi mogla da ima sporazume kao što ih ima npr Evropska Unija sa Švajcarskom i Norveškom. Jedno je sigurno - mi smo za slobodan protok ljudi i roba (što delimično već i postoji), mi nismo za to da se bilo kakvi međudržavni politički savezi stvaraju pod pritiscima. O većem povezivanju južnoslovenskih republika-država treba da odlučuje narod, referendumom i dogovorno.

Smatramo da zastava države najbolje simbolizuje i jednu etničku grupu koja je pripadala toj državi. Mislimo da bi Jugosloveni do daljnjeg kao svoj simbol ravnopravno trebali da koriste dve zastave - trobojku plavo/belo/crveno sa petokrakom tj zastavu SFR Jugoslavije kao i trobojku bez petokrake. Možda mnogi ne znaju - trobojka bez petokrake je bila zastava Kraljevine Jugoslavije tako da ona ne bi prvenstveno predstavljala SR Jugoslaviju (koja je postojala od 1992 godine kao zajednica Srbije i Crne Gore) nego upravo onu prvu Jugoslaviju koje se danas malo ko seća. Zastava bilo koje druge trobojke, tj. sa drugim rasporedom boja i petokrakom u sredini tj zastave bivših socijalističkih republika po nama ne bi trebalo da budu i nisu simbol Jugoslovena i Jugoslovenstva. Uopšteno - tri boje blavo-belo-crveno tim redosledom poređane horizontalno (ili izuzetno uspravno) za nas su simbol Jugoslovenstva i Jugoslovena. Sekundarnim simbolom Jugoslovena i Jugoslovenstva smatramo i konture tj geografske granice SFR Jugoslavije. Petokraka na trobojci nikako ne znači komunizam ni komunističko uređenje nego upravo ta zastava automatski asocira na SFR Jugoslaviju koja je za nas bila jedna tipična Jugoslavija koje se većina nas seća pa bi, smatramo toj zastavi trebalo dati prednost odnosu na onu zastavu bez petokrake.

Smatramo da je SR Jugoslavija nastala 1992. godine (kao zajednica Srbije i Crne Gore) imala neke elemente jugoslovenstva ali recimo onoliko koliko ih danas ima npr Bosna i Hercegovina kao zajednica tri naroda. SRJ za nas nije tipična Jugoslavija, za nas je Jugoslavija ona država koja je postojala od 1945. do početka devedesetih ali i ona Jugoslavija koja je nastala najpre kao Kraljevina SHS 1918. godine i trajala do početka II svetskog rata, tj do 1941 godine.

Smatramo da je Kosovo kao autonomna pokrajina (kao što je to i Vojvodina) deo Srbije (kao što je bilo i deo Jugoslavije) i mislimo da delimo mišljenje većine Jugoslovena.
Protiv smo nezavisnosti Kosova jer ga smatramo ne samo delom Srbije nego i delom naše (bivše) domovine Jugoslavije. Mi nismo za nikakve promene granica koje i ovako smatramo administrativnima i granicama koje trebaju da spajaju a ne razdvajaju. Smatramo da o stepenu autonomije koju bi Kosovo trebalo da ima u okviru Srbije - Srpski i Albanski narod tj građani treba da razgovaraju i da pregovorima (nikako ratom) dođu do najboljih rešenja koje bi zadovoljile sve strane, a u skladu sa narodnom poslovicom "Bolje 100 godina pregovarati nego 1 dan ratovati". Protiv smo brzih rešenja i raznovrsnih pritisaka u tom smeru. Smatramo da je vreme najbolji saveznik za pronalaženje rešenja. Mnogi svetski problemi ne mogu da se reše decenijama (npr palestinsko-izraelski spor), pa smatramo da sa rešavanjem osetljivog i ozbiljnog problema kao što je kosovski ne treba žuriti. Smena generacija i odlazak ljudi koji su učestvovali u nedavnim sukobima smatramo da će najbolje pomoći dolasku do "formule" koja će odgovarati svim stranama.